środkiem symetrii
Encyklopedia PWN
metacentrum
punkt przecięcia się linii działania siły wyporu z płaszczyzną symetrii przechylonego ciała pływającego;
[gr.],
krystal. teoria opisująca różne możliwe ułożenia (upakowania) jednakowych kul w przestrzeni trójwymiarowej, w których każda kula zawsze styka się z 12 kulami.
orbital
funkcja falowa ψ opisująca stan jednego elektronu, zależna od współrzędnych () określających jego położenie w atomie (orbital atomowy), cząsteczce (orbital molekularny, orbital cząsteczkowy) lub krysztale.
[łac. orbita ‘koleina’, ‘droga’],
paraboloida
mat. powierzchnia powstała przez przesuwanie równoległe paraboli po innej paraboli, mającej równoległą oś symetrii i leżącej w płaszczyźnie prostopadłej;
[gr.],
fiz. powstawanie wypadkowego momentu elektr. w niektórych kryształach dielektr. (dielektryki) pod wpływem ściskania lub rozciągania wzdłuż jednej z osi krystalograficznych;
piroelektryki
kryształy niektórych substancji wykazujące piroelektryczność;
[gr.],